திகிலுடன் வந்தக் கேள்வியை பிரதமர் கையமர்த்தி, “நோ, நீங்க பயப்படற மாதிரி நான் நினைக்கலே. இப்ப ஒரு குடும்பம் ஒரு வாரிசுன்னு தீவிரமா பிரச்சாரம் பண்ணினாலும், நம்மால்

“சொல்றேன் விஜே. பெரிய விஷயம், நிதானமா பேசணும், அதுக்கு முன்னாலே, நல்லா சாப்பிடணும், செம பசி.”

சென்னையின் இரவு வெளிச்சமாய் இருந்தது.

ஜூலை 2050.

மணி அடிக்கும் சப்தம் கேட்டு விஜே கண் விழித்த போது மணி காலை 4:30. கண்ணைத் திறக்க முடியாமல் தூக்கம்

தனக்குப் பிடிக்கவே பிடிக்காத எதிர்வீட்டுக்காரரை “இங்கே வா” என்று அழைத்தார் அவர். அழைத்தவர் மனநிலை சரியில்லாதவர். வயது அறுபதுக்குமேல்

மூட்டை கட்டிக்கொண்டிருந்தார் அம்மா. மனம் களைப்பாய் இருந்தாலும் வேகமாகத்தான் இயங்கிக் கொண்டிருந்தார். ‘இது சரிதானா? நல்லா யோசிச்சுட்டியா?’